एक कळी

एक कळी उमलायची राहिली
गालावरची खळी तशीच राहिली
तीने ऐकले उमलले की
पाकळ्या पाकळ्या होतात
हे अर्ध आयुष्य पण
कस काय जगतात
ह्या विचारात ती राहिली
वार्याने हसवून बघितले
दवाने भिजवून टाकिले
तरी ती काही उमलेना
भुग्याने कानात सांगितले
हा नियमच आहे निसर्गाचा
निसर्गात स्वताला रंगवन्याचा
कळीचे फुल झाले सुगध
चारही दिशा दरवलू लागला
येउन फुलपाखरू मकरंद चोरु लागला
काही क्षण सहवासाचे
तो देऊन गेला
शेवटी परकाच ना आपला
या आकाशी उडू लागला .....