बालपण ते तारुण्य

लहानपणी मी खूप मजा करायची,
मनात येईल तेव्हाच अभ्यासाला बसायची,
नव्हते त्यावेळी मला कसलेच टेंशन,
असे होते माझे मजेशीर बालपण

पंरतू आता मी खूप मोठी झाली,
शाळा सुटून कोलेजात जावू लागली,
विविध कोर्सेस शिकण्यासाठी क्लास लावले,
त्यासाठी बाबांना भरपूर पैसे मोजावे लागले,
कोलेजमध्ये असल्यावर अभ्यासाचे टेंशन येते,
घरी असल्यावर नोकरीची अपेक्षा असते,
बाहेर गेल्यावर घरची सारखी आठवण येते,
मला वाटते यापेक्षा माझे बालपणच बरे होते
नव्हते तेव्हा मला अभ्यासाचे कोणतेही टेंशन,
नव्हती आजसारखी तेव्हा स्पर्धातील चढाओढ,
लहान असल्यामुळे खूप लाड होत असे,
पाहीजे ते मागेल तेव्हा मिळत होते
आपण सर्वांच्या मागे राहू अशी सारखी भीती वाटते,
परंतू पुढे जाण्यासाठी मला वाट न सापडे,
तुम्हीच मला सांगा मी का मोठी झाली?
माझे बालपणातील ते दिवस मला लाभतील का परत कधी?