आई बाबा

पुनमेच्या चंद्रावानी
आईची शीतल माया
जीवनाच्या मध्यान्ही या
केवळ आईच धरते छाया

आई म्हंजे असते ज्योत
उजळते घर प्रकाशाने
चंदनाचे झाड – सौरभ
दरवळते जसे कणाकणाने

बाप असतो तेलवात
जळत असतो क्षणाक्षाला
हाडांची कडे करून
आधार देतो मनामनाला

आई म्हणजे सागर जसा
प्रेम, औदार्य , करुणेचा
अथांग...मन जिचे
जसा प्रशांत ममतेचा

आकाशाहून सदैव उन्नत
उंची माझ्या बाबांची
विश्वाहूनही विशाल हृदय
स्थितप्रज्ञता हिमालयाची

आई हा शब्दच असा
सरोवरात कमळ विलसती
सप्तसुरांचे माधुर्यवैभव
या एका आईत वसती